آناتومی و ساختار ساختمان بینی چگونه است؟

شکل و ظاهر بینی شما بیانگر شخصیت شما نیست اما بینی در مرکز صورت قرار دارد و اصلی‌ترین نقطه‌ی مورد توجه در چهره‌ی شماست. دیگران تنها با یک نگاه به بینی شما می‌توانند نژاد شما، مشخصه‌های ژنتیکی که از والدین خود به ارث برده‌اید و حتی نشانه‌هایی از آسیب‌هایی که قبلاً به بینی شما وارد شده است را ببینند. اگر از ظاهر بینی خود راضی نیستید یا بینی شما مشکلات آناتومی و ساختار بینی و عملکردی دارد، لازم است که با یک جراح بینی مطمئن و با تجربه مشورت کنید، شخصی که همزمان به ظاهر و عملکرد بینی توجه می‌کند و علاوه بر بهبود زیبایی بینی به شما کمک می‌کند تنفس بهتری داشته باشید. جراحی بینی به شما کمک می‌کند که به طبیعی‌ترین شیوه‌ی ممکن،‌هارمونی و تعادل بینی با اجزای دیگر چهره به بهترین و زیباترین حالت برسد.

امروزه، جراحی بینی یا رینوپلاستی هم برای بهبود ظاهر بینی و هم به منظور اصلاح مشکلات ساختاری یا عملکردی بینی که تنفس را دچار اختلال کرده است، انجام می‌شود. طی جلسه‌ی مشاوره با متخصص جراحی زیبایی سر و گردن، اطلاعات کامل و دقیق در مورد جراحی زیبایی بینی و چگونگی انجام آن در اختیار بیمار قرار داده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که بیمار به خوبی مطلع است که تحت چه عملی قرار می‌گیرد. بهترین جراح بینی اصفهان نه تنها ساختار بینی را اصلاح می‌ کند بلکه به زیبایی ظاهر بینی توجه دارد و با بهبود فرم بینی به بیماران این فرصت را می‌ دهد که نسبت به ظاهر و زیبایی بینی خود اعتماد به‌ نفس کامل پیدا کنند.

آناتومی بینی

آناتومی بیرونی (ظاهر بینی)

ساختار بیرونی بینی دارای شکل هرمی مانند است. ریشه‌ ی بینی در بالا‌ ترین قسمت بینی و در پایین پیشانی قرار دارد. ستونک بینی در قسمت پایینی و تحتانی بینی و در زیر قسمت نوک بینی قرار دارد. ناحیه بین ریشه‌ ی بینی و ستونک بینی ، پشت بینی است. درست در کنار ستونک بینی (کولوملا) ، سوراخ‌ های بینی قرار دارند که دهانه‌ای به سمت داخل بینی هستند. سوراخ‌ های بینی از داخل توسط تیغه‌ ی بینی و از خارج توسط پره‌ های بینی احاطه شده‌ اند.

بخش خارجی آناتومی بینی

بخش خارجی بینی از چند قسمت اصلی تشکیل شده است:

1. پل بینی (Nasal bridge): این قسمت استخوانی است که بین دو چشم قرار دارد و به شکل و استحکام بینی کمک می‌ کند.

2. سوراخ‌های بینی (Nostrils): دو دهانه در پایین بینی که هوا از طریق آنها وارد و خارج می‌ شود.

3. تیغه بینی (Nasal septum): ساختاری از غضروف و استخوان که سوراخ‌ های بینی را از هم جدا می‌ کند و تعادل در توزیع هوا را حفظ می‌ کند.

4. پرهای بینی (Alae): قسمت‌ های نرم و گوشتی در طرفین سوراخ‌ های بینی که به شکل‌ دهی و حرکت بینی کمک می‌ کنند.

این بخش‌ ها نه‌ تنها ظاهر بینی را تعیین می‌ کنند ، بلکه در عملکرد های مهم مانند تنفس و محافظت از حفره‌ های بینی نیز نقش دارند.

آناتومی و ساختار اسکلتی بینی

ساختار بینی هم از اجزای  استخوانی و هم از اجزای غضروفی تشکیل شده است:

• قسمت استخوانی: این قسمت در بالای بینی قرار دارد و از استخوان اصلی بینی که به استخوان‌ های فک بالا و فرونتال متصل است ، تشکیل شده است.
• قسمت غضروفی: این قسمت در پایین بینی قرار دارد که دارای دو غضروف کناری ، دو غضروف پره بینی و یک غضروف تیغه‌ ی بینی می‌ شود. البته غضروف‌ های کوچک دیگری نیز در این میان قرار دارند.

پوست قسمت‌ های استخوانی بینی نازک‌ تر و پوستی که روی قسمت غضروفی را پوشانده است ، ضخیم‌تر می‌ باشد و دارای غدد چربی زیادی است. پوست خارجی بینی از طریق سوراخ‌ های بینی به سطح داخلی بینی متصل است. در این ناحیه موهای ریزی قرار دارند که هوایی که از طریق بینی وارد سیستم تنفسی می‌ شود را تصفیه می‌ کنند.

عضلات بینی

در قسمت خارجی بینی تعدادی از عضلات کوچک قرار دارند که هنگام گرفتن حالات مختلف به چهره، این عضلات حرکت می‌کنند. این عضلات به شاخه‌ هایی از عصب‌ های صورت متصل هستند. عضله‌ی پروسروس از فاسیای پوشاننده‌ ی استخوان بینی  و غضروف کناری بینی شروع می‌ شود و به سمت زیر پیشانی می‌ رود. انقباض این عضله می‌ تواند موجب جمع شدن قسمت میانی ابروها شود و در پوست بالایی پشت بینی چروک‌ هایی ایجاد کند.

عضله‌ ی عرضی نازالیس به حرکت عضله‌ ی پروسروس کمک می‌ کند. قسمت پایینی عضله نازالیس به استخوان فک و قسمت بالایی آن به غضروف اصلی پره بینی متصل است. این عضله می‌ تواند پره‌ های بینی را گشاد کند که البته عضله بالارونده قدامی پره بینی نیز به این حرکت کمک می‌ کند.

رگ‌ها و عروق لنفاوی

بینی دارای شریان‌ها و وریدهایی است که شریان‌ ها خون را از قلب وارد بینی می‌ کنند و وریدها خون را از بینی به قلب منتقل می‌ کنند. پوست بینی توسط شاخه‌ هایی از شریان‌ های ماگزیلا و اپتلامیک (Ophthalmic) خونرسانی می‌ شود. تیغه و پره‌ های بینی توسط شریان‌های آنگولار و شریان خارجی بینی خونرسانی می‌ شوند . هر دوی این شریان‌ ها ، شاخه‌ هایی از شریان  اصلی صورت منشعب می‌ شوند (که از ورید کاروتید خارجی نشات می‌ گیرد).

تخلیه خون وریدی ابتدا وارد ورید اصلی صورت و سپس ورید ژوگولار داخلی می‌شود. تخلیه لنفاوی قسمت خارجی بینی از طریق رگ‌ های لنفاوی زیر پوستی و رگ‌های صورت است. این رگ‌ها مانند تمامی رگ‌های لنفاوی دیگر سر و صورت وارد غدد لنفاوی عمقی گردن می‌ شوند.