خال‌ها دسته‌ای از سلول‌های رنگدانه‌دار هستند که به شکل نقاط قهوه‌ای یا سیاه‌رنگ بر روی پوست ظاهر می‌شوند. اگر بر روی پوست خود خالی دارید که می‌خواهید آن را بردارید، مؤثرترین و ایمن‌ترین راه این است که با یک پزشک مشاوره کنید تا آن را به شکلی حرفه‌ای از بین برد. برداشتن خال یک فرایند ساده سرپایی است که انجام آن فقط چند دقیقه زمان می‌برد.
خال معمولی نقطه‌ای رنگی بر روی پوست است و زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های رنگدانه (ملانوسیت) به شکل دسته‌ای رشد کنند. اگر شما با وجود خال در صورت یا بدن خود مشکل دارید و می‌خواهید آن را بردارید، شما بایستی با پزشکی که کاملاً در زمینه درمان خال تعلیم دیده است، ملاقات کنید، پزشکی که در جلسه مشاوره خال را به‌طور دقیق و کامل بررسی کند و به شما توصیه کند که برای برداشتن خال صورت و بدن به چه روش درمانی نیاز دارید. ممکن است شما نگرانی‌های خاص و سؤالاتی در ارتباط با روش‌های درمانی مختلف داشته باشید که پزشک درباره آنها گفتگو خواهد کرد. روش برداشتن خال به اندازه و شکل خال بستگی دارد و در مورد روش درمان در جلسه مشاوره تصمیم‌گیری می‌شود.
خال‌ها
خال‌ها، زائده‌های کوچک پوستی مسطح یا برجسته‌ای هستند که غالباً رنگ آنها از رنگ پوست اطرافشان تیره‌تر است. یک خال ممکن است بدون تغییر در طول عمر در فرد وجود داشته باشد و یا با گذر زمان خال‌های جدیدی بر روی پوست ظاهر شود. وقتی‌که یک خال جدید در پوست فردی بزرگسال ایجاد شود و یا زمانی که اندازه، شکل یا رنگ خال تغییر کند بایستی پزشک آن خال را بررسی کند. پیدایش یک خال جدید یا ایجاد تغییر در آن احتمال دارد نشانه سرطان پوست باشد.
انواع خال‌ها
- خال ملانوسیتیک جانکشنال: معمولاً گرد، مسطح و قهوه‌ای‌رنگ هستند.
- خال ملانوسیتیک درمال (جلدی): معمولاً برجسته‌اند، گاهی در آنها مو وجود دارد، به رنگ پوست یا قهوه‌ای کم‌رنگ هستند.
- خال هاله‌ای: پوست اطراف خال رنگ خود را از دست می‌دهد بنابراین همانطور که از نامش پیداست، یک حلقه سفیدرنگ دور آن به وجود می‌آید. زمانی که خال در نهایت از بین رود پوست رنگ خود را دوباره به دست می‌آورد.
- خال دیسپلاستیک یا بدخیم : همچنین تحت عنوان خال غیرمعمول یا کلارک نیز شناخته می شود ممکن است مسطح یا برآمده باشد، لبه‌دار و بزرگ است و امکان دارد نامتوازن باشد و با گذر زمان تغییر نمی کند. این نوع خال ظاهری غیرمعمولی دارد.
در چه زمانی باید خال را برداشت؟
معمولاً به برداشتن خال نیاز نیست. خال‌های ثابت و تغییر نکرده را می‌توان به حال خود رها کرد هر چند که به منظور مشاهده تغییرات، خال‌ها باید به صورت دوره‌ای بررسی شوند. سه دلیل اصلی، برداشتن خال‌ها را ضروری می‌کند که عبارتند از:
- خال‌ها موجب می‌شوند فرد احساس خجالت کند. وجود یک خال بزرگ در صورت می‌تواند برای فرد اضطراب‌آور باشد. خال‌های چندگانه یا دائمی در هر جایی از بدن که باشند می‌توانند باعث شوند که فرد احساس غیر جذاب بودن کند.
- خال در جایی قرار دارد که به راحتی تحریک و خراشیده می‌شود. آقایی ممکن است یک خال در صورت داشته باشد که دائماً با هر بار اصلاح صورت خود، آن را ببرد یا ممکن است خانمی خالی داشته باشد که در زیر بند سوتین ساییده شود.
علل پزشکی مانند ملانوم و درد نیز از دیگر دلایل برداشتن خال در افراد می باشد.
فرایند از بین بردن خال
از بین بردن خال یک فرایند جراحی است. جراحی خال صورت معمولاً یک جراحی جزئی می‌باشد که اغلب جراح می‌تواند آن را انجام دهد. در بسیاری از موارد، پزشک ماده بی‌حس‌کننده‌ای مانند لیدوکائین را به خال و پوست اطراف آن تزریق می‌نماید. زمانی که لیدوکائین تزریق می‌شود در ابتدا کمی سوزش ایجاد می‌کند اما پوست به سرعت بی‌حس می‌گردد. پس از چند دقیقه پزشک از بی‌حس شدن آن ناحیه اطمینان حاصل می‌کند. سپس وی برای از بین بردن خال یکی از این دو شیوه را به کار می‌برد:
پزشک ممکن است از یک چاقوی جراحی (اسکالپل) برای برش اطراف خال و ایجاد برش بیضی‌شکل در دور آن استفاده کند. احتمالاً وی برای برداشتن خال از انبرک و برای بریدن آن از قسمت انتهایی، از یک قیچی یا اسکالپل استفاده می‌نماید. سپس پزشک با چند بخیه زخم را می‌بندد. معمولاً خال برای یک پاتولوژیست ارسال می‌شود تا اطمینان حاصل گردد که خال حاوی سلول‌ها سرطانی نیست.
پزشک ممکن است برای تراشیدن سطح خال از یک چاقوی تیز جراحی (اسکالپل) و بعد از آن جهت توقف خونریزی از یک ابزار برقی یا محلول خاص استفاده نماید. در این روش هیچ نیازی به بخیه نمی‌باشد. ممکن است تراشه‌های خال جهت بررسی برای پاتولوژیست ارسال شود.
بهره گیری از لیزر روش دیگری برای برداشتن خال می باشد. در برداشتن خال با لیزر، ناحیه اطراف خال بی‌حس می‌شود و سپس برای برداشتن تجمع رنگدانه‌های خال از لیزر استفاده می‌شود. در مرحله بعد، رنگدانه طی فرایندهای التیام‌بخشی طبیعی بدن از بین می‌رود. روی محل خال پیشین دلمه می‌بندد که در نهایت می‌افتد.هزینه برداشتن خال با لیزر به پزشک معالج، کشور یا ناحیه محل زندگی و اندازه و تعداد خال‌هایی بستگی دارد که تمایل به برداشتن آنها دارید.
کدام روش را برای برداشتن خال انتخاب کرد؟
پزشک به شما کمک خواهد کرد که تصمیم بگیرید کدام روش برای موقعیت شما مناسب‌تر است. بسته به نوع خال و علت برداشتن آن، یکی از این دو روش مناسب خواهد بود. در هر دو روش احتمال ایجاد اثر زخم وجود دارد. باقی ماندن اثر زخم به نوع پوست، اندازه و محل خال و مهارت پزشک بستگی دارد.
یکی از مزایای روش تراشیدن این است که بخیه در آن به کار نمی‌رود بنابراین پس از انجام عمل به ملاقات مجدد پزشک نیاز نمی‌باشد. اگر برای برداشتن خال برش بر روی پوست صورت ایجاد شود پس از حدود ده روز یا کمتر باید بخیه‌ها را برداشت.
در یک موقعیت نیاز است که خال را به طور کامل برش داد. در صورتی که هر گونه نگرانی درباره خال‌های سرطانی (ملانوم) دارید، خال باید بریده و جهت بررسی برای پاتولوژیست ارسال شود. برای برنامه‌ریزی درمان و پیش‌بینی احتمال بقا، دانستن عمق خال سرطانی ضروری است. روش تراشیدن هرگز نباید روی خال‌هایی که احتمال سرطانی بودن آنها وجود دارد، انجام شود.
پس از فرایند درمان
پزشک به شما خواهد گفت که پس از برداشتن خال دقیقاً باید چه کارهایی را انجام دهید. در کل شما باید زخم را خشک و تمیز نگه دارید. اگر درد آن روز به روز بیشتر می‌شود، اگر پوست قرمز شده یا در هنگام لمس به طور غیرعادی روی آن گرما احساس می‌کنید، اگر از زخم چرک خارج می‌شود ممکن است زخم عفونت کرده باشد و برای درمان باید با پزشکتان صحبت کنید.
مطمئن شوید که بخیه‌ها در زمانی که پزشک توصیه می‌کند برداشته شوند. باقی ماندن طولانی بخیه‌ها می‌تواند موجب برجای ماندن اثر زخم به شکل الگوی “ریل قطار” درجایی که بخیه‌ها وارد پوست شده‌اند، شود.
مراقبت از جای زخم پس از برداشتن خال
اگر چه درمان فقط چند دقیقه طول می‌کشد اما پس از عمل جراحی خال صورت نباید در مراقبت از زخم سهل‌انگاری کرد. بسیار مهم است که برای پیشگیری از عفونت و زیر نظر گرفتن زائده غیرعادی پیرامون آن، از زخم به طور صحیح مراقبت کرد. برای مراقبت از زخم حاصل‌شده از عمل جراحی برداشتن خال، بایستی نکاتی را مدنظر قرار داد از جمله:
- هیدروژن پراکسید، الکل و ید ممکن است روند ترمیم را کُند کند چرا که این محلول‌ها سلول‌های جدید در حال رشد را از بین می‌برند. بنابراین سعی کنید برای مراقبت از زخمی که به علت رفع خال صورت بر روی پوست ایجاد شده از هیچ یک از این محلول‌ها استفاده نکنید. در غیر اینصورت اگر به شستشوی زخم نیاز است از محلول سالین استفاده نمایید. در اکثر موارد استفاده از آب و صابون بهترین راهکار برای شستشوی زخم می‌باشد.
- لایۀ نازکی از پترولاتیوم (وازلین) استریل شده و خالص را استعمال کنید تا محیط مرطوبی ایجاد شود این رطوبت رشد سلول‌های جدید را به حداکثر می‌رساند. وازلین نیز از زخم در برابر باکتری‌های خطرناک محافظت می‌کند. می‌توانید پمادهای آنتی‌بیوتیک را هم به پوست بمالید. وازلین‌ها و پمادهای آنتی‌بیوتیک تأثیر یکسانی در التیام و کم کردن اثر زخم دارند.
